Een aantal jaar geleden stond Anneke Folkerts met haar foodtruck op Festival Terug naar het begin. Inmiddels is ze niet meer weg te denken uit het organiserende team. Ze is verantwoordelijk voor de vrijwilligers, onderhoudt contact met de kerklocaties en werkt mee aan participatieprojecten en de productie. We spraken haar over wat dit festival zo bijzonder maakt.
Van foodtruck naar vast gezicht
Het begon allemaal vrij toevallig. “Ik stond daar met m’n foodtruck en enkele jaren later zochten ze iemand voor de vrijwilligerscoördinatie. Toen dachten ze aan mij,” lacht Anneke. Sindsdien groeide haar rol snel. “Het tweede jaar ben ik ook locaties gaan doen. Dat was een logische combinatie, want dan weet je waar je vrijwilligers terechtkomen. Zo onderhoud ik het contact met de kerken en kijk ik of er nog hulp nodig is of vragen zijn.”
“Ik krijg steeds meer gevoel bij de omgeving,” vertelt Anneke. Zelf woont ze in Haren. Zelfde provincie, maar een hele andere omgeving. “De kerkjes hier in Eemsdelta zijn prachtig en allemaal zó verschillend. En de mensen van de kerken hebben er echt hart voor.''
Zonder vrijwilligers geen festival
Als vrijwilligerscoördinator is Anneke hét aanspreekpunt voor de vele mensen die zich elk jaar weer inzetten. “Zonder vrijwilligers hebben we geen festival,” zegt ze stellig. “Op alle locaties hebben we mensen nodig om bezoekers te ontvangen, artiesten op te vangen en alles soepel te laten verlopen. Sommige kerken hebben hun eigen vrijwilligers, op andere plekken plaatsen wij ze. En we hebben ook mensen die elk jaar terugkomen.”
Sommige vrijwilligers komen uit de regio, maar er zijn ook vrijwilligers van verder weg. Zo sprak Anneke laatst nog iemand uit Hilversum die komt meewerken aan de volgende editie. “Dat is toch geweldig?”
Intieme optredens op unieke plekken
Het festival zelf vindt Anneke bijzonder vanwege de sfeer en de locaties. “Je komt op plekken waar je anders niet snel komt. Tenzij je in de omgeving woont. De optredens zijn heel intiem, en je fietst van voorstelling naar voorstelling door het Groningse landschap. Het is zó anders dan een groot festival met grote podia. Hier is er juist rust en ruimte.”
Toch krijgt ze zelf maar weinig mee van het programma. “Het eerste jaar heb ik niets gezien. Vorig jaar ben ik veel in het festivalhart geweest en ben ik voor het eerst naar Blaudzun geweest, dat was echt heel leuk. Maar meestal ben ik bezig met zorgen dat alles goed loopt. Ik hoop wel dat ik dit jaar weer een voorstelling kan meepakken!”
Samen werken aan iets moois
Naast dat ze de vrijwilligers en het contact met de locaties regelt, werkt Anneke ook aan participatieprojecten zoals Grenzeloos, waarin deelnemers van zorgorganisaties onder begeleiding vlaggen en kussens maken voor het festival. “Het is mooi om te zien hoe mensen op die manier betrokken raken,” legt Anneke uit. “Mieke den Braber verzorgt de aankleding van het festival en zij heeft daar een stijlboek voor gemaakt, dat ook voor project Grenzeloos gebruikt wordt.”
Jaarlijkse klusdag met het team
Ook de jaarlijkse klusdag is voor Anneke een hoogtepunt. “Ik word daar zó blij van. Even samen aan de slag, niet achter je laptop maar fysiek bezig zijn. En het is altijd leuk om je team te zien. Sinds ik bij het festival betrokken ben, hebben we trouwens altijd lekker weer gehad op de klusdag.”
Zin in 23, 24 en 25 mei
“Als de zon gaat schijnen en alles wordt groen… Dan zie ik het helemaal voor me,” zegt Anneke. “Een hele kudde fietsers die van voorstelling naar voorstelling trekt. Door dat weidse Groningse landschap. Dát gevoel, dat beeld, daar doe ik het voor.”